مواد مصنوعی، پلیمر ها ،پیش پلیمر ها ،اولیگو مر ها و مشابه که :
۱- اشباع شده هستند
۲- درزنجیره ساختارشان (“درون زنجیر”) گروه COO– (به دفعات) تکرار شده است ،
پلی استر اشباع نامیده می شوند .
تاریخچه :
در سال ۱۹۰۱ و از طریق کندانسیون گلیسرین و فتالیک انیدرید رزین هائی با نام گلیسروفتالات بدست آمده است و بعضاً به عنوان بایندر در لاک های آنروز مورد استفاده قرار گرفته است. این گلیسروفتالات‌ها هم بسیار شکننده بودند و هم به لحاظ قابلیت انحلال در حلال‌ها (حتی آروماتیک) ، با مشکلاتی مواجه بودند . در سال ۱۹۲۵ برای اولین بار ،همزمان با واکنش کندانسیونی(تراکمی) بین گلیسرین و فتالیک اسید ،مقداری اسید چرب ،اعم از اشباع و غیر اشباع به آن افزوده گردید و از این طریق هم مشکل عدم قابلیت انحلال بر طرف شد و هم از شکنندگی آن به شدت کاسته شد .
پلیاستر پلی الها دستهای از پلیمرهای پر مصرف با خواص عالی هستند.مقاومت پلی استرها در برابر سایش، ضربه و ترک خوردگی بسیار خوب است. استفاده از پوشش های محافظ برای جلوگیری از پدیده خوردگی در ساختارهای فولادی که آستر و پوشش پایه آنها از نوع سامانه های اپوکسی دار است، نمونه ای از کاربردهای مهم پلی استرها محسوب می شوند. مورد دیگر، سامانه های پوشش دهنده کف است که در آنها نیز انواع پوششهای پایه را می توان بکار برد، گاهی پوشش نهائی از نوع یورتان برای لایه نهایی کف نیز کفایت می کند. نوع دیگر پوشش دهی، فناوری فیلم ضخیم است که در آن حداقل ضخامت پوشش ۲۰۰ میکرون و حداکثر آن گاهی به ده میلی متر هم می رسد. هدف از این نوع پوشش دهی پر کردن ترکها، حفره ها و تسطیح سطوح شدیداً ساییده شده است . کاربردهای پلی استر پلی الهای اشباع بسیار متنوع هستند. در گراف زیر به برخی اشاره شده.